عباس اگرچه دست کشید از دو دست خویش   
از یاری حســـــین علــــی، دســـت بر نداشت

درد و غمــــش تمامی از این بــــود که چــــرا      یک جان بـــــرای هدیـــــه به او بیشتر نداشت

او هــــــم چـــو کودکان حـــــرم تشنه بود، آه      اما دلـــــش نیامـــــد و یک جـــــرعه بر نداشت