یکی از وظایفی که ما در مقابل خدامون داریم نماز خوندنه... حالا فارغ از اینکه اول وقت بخونیمش و یا در زمان های دیگر ،حضور ذهن داشتن در نماز هستش.
خیلی مهمه که وقتی داریم نماز میخونیم بفهمیم چی میگیم !!!! و فقط تکرار یه سری جمله نباشه و حواسمون پرت زندگی و مسائل دیگه ای نباشه.
در این باب آیت الله خراسانی چندین راه کار پیشنهاد دادن که میذارمشون.
اما اینو بابت زمان نماز خوندن هم اضافه کنم.حالا اگر ثواب نماز اول وقت رو بذاریم کنار ،فایده ای که اول وقت خوندن اینه که همیشه دلت قرضه که نمازت رو خوندی و به کارات میرسی.بعد نهار میخوای بخوابی؟ خوب دیگه نگران این نیستی که یهو خواب بمونی و نمازت قضا بشه...پس آرامش!!!!
اول: وضو را با توجه و حضور قلب انجام دهد از امام رضا علیه السلام روایت شده که وضو موجب طهارت و تزکیهی دل است.
دوم: در عظمت نماز و در روایاتی که دربارهی نماز وارد شده تأمّل نماید.
سوم: مانند کسی نماز بخواند که گویا با نماز وداع میکند و دیگر فرصت نماز خواندن را نخواهد یافت.
چهارم: وقتی رو به قبله مینماید سعی کند که دنیا و مافیها و خلق و آنچه به آن مشغولند را فراموش نماید و قلب خود را از آنها تهی نماید.
پنجم: نماز را با تأنّی و آرامش بخواند.
هفتم: اینکه بداند که در حال نماز از بالای سرش تا کرانهی آسمان، رحمت خدا بر او سایه انداخته و ملائکه الهی از اطراف او تا افق سماء او را در بر گرفتهاند.
هشتم: آنچه در نماز مکروه است به جا نیاورید و به آنچه فضیلت نماز را می افزاید اهتمام نمائید مثل انگشتر عقیق به دست نمودن و لباس پاکیزه پوشیدن و خود را خوشبو نمودن و شانه و مسواک زدن.
خیلیاشو نمیدونستم! مرسی ک گفتین :)