تو یکی از وبلاگ ها به اسم « زرافه نامه » (گفتم کپی رایت رو هم رعایت کرده باشم :دی) یه قسمت از حرف های حجت السلام شهاب مرادی برخودم (من خودم زیاد اطلاعاتی از ایشون ندارم در این حد که بعضی از پست هاشون رو تو اینستاگرام دیدم ) که به شرح زیر هستش 

بعضی آدمها خیلی بی غیرتند. با آدمهای نامرد دوستی نکنید.
حتی با آنها دست هم ندهید.
 به محض اینکه به یک انسان نامرد دست بدهید، شما هم نامرد می شوید.

صفت نامرد که می یاد داغ ذل خیلی هامون تازه میشه !یاد افراد خاصی می افتیم که واقعا در حقمون نامردی کردن ،حالا از هر لحاظ ، یکی دروغ بهمون گف ،یکی از پشت خنجر زد و .... گفتم دروغ :(  یاد حرف یکی از دوستام افتادم که گف دروغ که استخوان ندارد که تو گلو گیر کنه !!!!! 
شاید یه روزی این پستم رو بخونه و از همینجا سلام عرض میکنم.

اخه واقعا چرا؟! چرا دروغ ؟ حالا بعضی دروغ ها میگیم برا طرف سود داشته ولی بعضی دروغ ها که اضن برات سودی نداری پس چرادروغ بگیم حداقل تو این موارد ،تو این حالت که نه دنیا رو برا خودت خریدی و نه اخرت .... 
با یه دروغ آبروی یه نفر به سادگی میره ،یه اعتمادی از بین میره و یا بنیان یه خانواده ای از هم میپاشه . این عین نامردی نیست؟؟؟؟

هدف از این پست،نشانه رفتن فرد خاضی نیست ،هدفم نشانه رفتن هممون هست به خصوص خودم 

خداکنه که عملمون ،باطنمون و رفتارمون مثل حرفامون قشنگ باشه   
الان منظورم ، خودمم بودم ها :دی